الشمس فى كبايه

تانى عريس ترفضه الشهر ده أبوها دايماً يقول هى اللى هتتجوز مش أنا حقها تختار اللى هتعيش معاه أنا مقدرش أغصبها بس دايما كانت بتشوف الحزن فى عينه بعد كل عريس ترفضه عارفه أنه نفسه يجوزها أو يسترها زى ما دايماً بيقول.

اللى كانت مستغربه له إن أمها مش بتعترض يعنى كانت تستنى لما تشوف العريس وبعدين تسألها على رأيها ولما ترفضه كانت بتحس من عين أمها أنها أرتاحت عشان هى رفضته.

دخلت على أمها فى البلكونه وهى قاعده بتشرب شاى العصارى وأبوها كان دخل يقيل فى أوضته قالت لها عاوزه أكلمك فى موضوع, قالت لها سامعاكى.

أتلجلجت شويه وبعدين قالتلها حسام زميلى فى الشغل عاوز يجى يقابل بابا بكره .

أمها ابتسمت وقالتلها هو اللى مخليكى ترفضى العرسان؟

أتكسفت وحطت وشها فى الأرض أمها قالتلها تعالى أقعدى جنبى هاقولك كلمتين.

قعدت جنبها واستنت, أمها خلصت الشاى وقالتلها عارفه كل العرسان اللى اتقدمولك دول, ولا واحد فيهم حسيت أنه هياخد باله منك أوعى يكون حسام ده زيهم.

قالتلها لا يا ماما حسام ده شاب جدع بجد راجل وبيخاف عليا عشان كده أول ما فاتحنى قاللى أنه عاوز يجى البيت.

قالتلها يقدر يجيب لك الشمس فى كبايه؟

أستغربت قوى وبصت لأمها.

أمها قالت لها وأنا بنت أربعتاشر كانوا الخطاب مبيبطلوش خبط على بابنا قامت أمى اللى هى جدتك حكيتلى حكاية قالتلى أن لما جدك أتقدم لها شرطت عليه يجيب لها الشمس فى كبايه قام خرج من غير كلام مد أيده للشمس أتفتفتت فى أيده أصل الدنيا كانت شتا والشمس باهته استنى تانى يوم وخرج فى عز الأياله برضه لقى الشمس يمسكها تتذر فى أيديه قام شد الرحال على الصعيد هناك الشمس حامية وعدت عشر ايام وتسع ليالى ورجع بالزفة والطبل والزمر وجايب معاه الشمس فى كبايه.

لما جدتك حكيتلى على الحكايه كان وقتها أبوكى بيبص عليا فى الروحه والجايه كان موظف أد الدنيا وكل البنات عينها عليه وهو كانت عينه عليا بس أنا مكنتش باديله ريق ماهو الواحدة لازم تتعزز, لحد ما فى مره قابلنى على ناصية شارعنا وقاللى أنا عاوز أزوركم فى البيت يومها قلت له من غير كسوف عاوزنى يبقى تجيب لى الشمس فى كبايه.

غاب يومين ودخل علينا اليوم التالت ومعاه فى أيديه اليمين مهرى وفى أيديه الشمال الشمس فى كبايه.

تعرفى أننا كنا فى أغسطس فى عز الصيف وعين الشمس حمرا موهوجه أبوكى سهر يومين يفكر وتالت يوم قام من الفجريه أستنى الشمس تطلع وراح ساحبها من خيوطها بس الشمس عفيه قعد يشد فيها وهى تعافر قاللى أنها كانت عامله زى المهره الحرنانه بس برضه مسابهاش حتى بعد ما شعوطت أيديه وعلى العصريه كان حطها فى الكبايه ودخل علينا وطلبنى.

الراجل اللى يحب واحدة يجيبلها الشمس فى كبايه.

بعد ما سمعت الحكايه قامت دخلت أوضتها وقفلت على نفسها فضلت سهرانة طول الليل تفكر ولما طلع النهار قامت وجهزت نفسها, على المغربيه جه حسام وأمه قعدوا فى الصالون وبعد ما خدوا واجبهم أمه قالت أبنى عاوز بنتكم ومستعد لكل اللى تطلبوه حسام بص لها وقال ومتشيلوش هم أى حاجه المهر والشبكه اللى تأمروا بيه.

بصت لأمها ومالت عليه وقالت له بشويش أنا مش هأتقل عليك أنا مهرى أنك تجيب لى الشمس فى كبايه.

تمت

الحكاية بدأت هنا http://zainabmagdy.blogspot.com/2010/11/blog-post_12.html